Η κοινοτοπία ως καινοτομία Στην ενοποιημένη, σε μεγάλο βαθμό, θεατρική αγορά της Ευρώπης, κάποιος δημιουργός κάνει κάτι που συζητείται κι αμέσως ένα απίστευτο επικοινωνιακό παιχνίδι αρχίζει, μέσω του δικτύου μεγάλων […]
Το ακαδημαϊκό έτος 1971-72 η Μαρία Κάλλας συμφώνησε με τη Moυσική Σχολή Juilliard (επίπεδου ανάλογου με το Royal College of Music του Λονδίνου) να δώσει μια σειρά μαθημάτων σε νέους […]
Η γοητεία των αντικατοπτρισμών Ενενήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του, το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» (1929) του Λουίτζι Πιραντέλο εξακολουθεί να παραμένει συναρπαστικό και ας έχει χαθεί πια η έκπληξη από την […]
Ελεγεία της χαμένης αθωότητας Κλείνεις τα μάτια και βλέπεις μπροστά σου, ώς εκεί που φτάνει το βλέμμα σου, έναν κήπο με ανθισμένες βυσσινιές. Σου κόβεται η ανάσα από την ομορφιά […]
Αν το καλοσκεφτείς, πρόκειται για μία σπάνια υπέρβαση, πέρα από τους περιορισμούς της χωροχρονικής συνθήκης από την οποία προέκυψε: το χειμώνα του 1948-49, στην θλιβερή Αθήνα του τέλους του Εμφυλίου, […]
Εντυπώσεις και προβληματισμοί από την εβδομάδα του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου που έγινε στη στη Ρώμη από τις 12 έως τις 17 Δεκεμβρίου. Την περασμένη Κυριακή ολοκληρώθηκε στη Ρώμη η εβδομάδα […]
Oι αλήθειες του αίματος Τα διηγήματα του πολυδιαβασμένου «Γκιάκ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου σε μια θαυμάσια θεατρική μεταφορά του Θανάση Δόβρη στο Skrow Theater. Kαι να που ο καθόλα εντυπωσιακός βράχος […]
Το σκοτάδι που βγαίνει από το ίδιο το φως Η επική τριλογία του Στρίντμπεργκ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μία τολμηρή παράσταση, ακολουθώντας τη δομή του ονείρου που […]
Μια μεταμοντερνιστική προσέγγιση στο Θέατρο του Παραλόγου Δεν είχα δει το «Εσωτερικό» του Μέτερλινκ που σκηνοθέτησε η Σοφία Μαραθάκη πέρσι στο Θέατρο του Νέου Κόσμου –όταν προχθές είδα το βίντεο […]
Oι «Σκοτεινές Γλώσσες» του Άντριου Μποβέλ στο Θέατρο Πόρτα είναι έξοχη παράσταση. Για τους εξής λόγους. Οι «Σκοτεινές Γλώσσες» είναι ένα δραματουργικά σύνθετο έργο, υψηλών ερμηνευτικών απαιτήσεων, στις οποίες […]