O απίστευτος κύριος Candide Με την παράσταση Καντίντ ή η αισιοδοξία (1759) του Voltaire που παρουσιάζει ο Θωμάς Μοσχόπουλος στο θέατρο «Πόρτα» (σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης) τίθενται δια […]
Γεφυρώνω τις διαφορές, γεφυρώνω δύο όχθες, γεφυρώνω δύο πολιτισμούς, γεφυρώνω τον χρόνο: ιδού ορισμένες χρήσεις ενός ρήματος που θέλει να κυριαρχεί στα ειρηνικά συμφραζόμενα, αλλά πρωταγωνιστεί τόσο συχνά στα πολεμικά […]
Πλοία και άνθρωποι φαντάσματα. Τα διεθνή ύδατα είναι ένα μεταίχμιο ανάμεσα σε διαφορετικές εθνικές κυριαρχίες και σε διαφορετικά νομικά καθεστώτα. Άρα, το καθεστώς των υδάτων αυτών είναι αμφίσημο, διατηρεί τον […]
Με αφορμή ένα χέρι. Όπως υπάρχουν ιδέες που μπορούν να «μολύνουν» ή να «εξυγιάνουν» μια σκέψη αναλόγως προς τη χρήση τους, έτσι υπάρχουν και ιστορικά παραδείγματα (πρόσωπα, κινήματα, καθεστώτα) που […]
Άνθρωποι, μηχανές και νόμοι Ο Franz Kafka πίστευε ότι τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής μας. Η Δίκη του […]
«Όσο λίγο ισχύει ότι υπάρχουμε ήδη ολοκληρωμένα κατά τη στιγμή της γέννησής μας, αφού διαρκώς γεννιέται κάτι ακόμη από εμάς, εξ ίσου λίγο ισχύει ότι πεθαίνουμε για πρώτη φορά την […]
«Aυτοκτονώ.Aς μην ενοχληθή κανείς». Ο Αυτόχειρ του Μιχαήλ Μητσάκη σε σκηνοθεσία Κ. Παπακωνσταντίνου Ο Παπακωνσταντίνου φαίνεται πως δουλεύει με την ακρίβεια της βελόνας που κεντάει το ύφασμα σε ένα και […]
Το δύσκολο είδος της κωμωδίας ΙΙ. Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ: Μαύρο χιόνι. Το ημερολόγιο ενός μακαρίτη Μαύρο σαν τη νύχτα, λευκό σαν το χιόνι το Θεατρικό μυθιστόρημα του Michail Afanasjevic Bulgakov[1] είναι […]
Η ουτοπία Ορλάντο Μια ερωτική επιστολή-ποταμός, ένα τεράστιο γράμμα σε μυθιστορηματική φόρμα που αποκαλύπτει τα πιο βαθιά αισθήματα που τρέφει μία γυναίκα για μίαν άλλη, ένα ατέρμονο λεκτικό χάδι στο […]
Νυχτερινοί θηρευτές Από πολλές απόψεις ένα σκοτεινό έργο που γράφεται για τι άλλο, για τη νύχτα. Την ανθρώπινη νύχτα. Η νύχτα του αγίου Βαρθολομαίου, η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, η […]