«Τέφρα και Σκιά» του Χάρολντ Πίντερ στο θέατρο Ροές, 2015

Τέφρα και σκιά ή μη μεταβιβάσιμες εμπειρίες

Κυριακάτικη Καθημερινή

ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ
Τέφρα και σκιά
σκηνοθ: Δημήτρης Καραντζάς
θέατρο: Ροές

Γυναίκα καθιστή, άνδρας όρθιος σε εσωτερικό ή εξωτερικό σαλόνι εγγλέζικου εξοχικού. Ασαφής η μεταξύ τους σχέση. Μάλλον ζευγάρι. Το έργο δύσκολα ταξινομείται ακόμα και μέσα στο Πιντερικό ‘σύμπαν’. Ίσως επειδή στο… “Τέφρα και σκιά το πολιτικό στοιχείο (όπως πχ στη Βουνίσια γλώσσα η στο Ένα τελευταίο και φύγαμε) συνορεύει σε τέτοιο βαθμό με το ιδιωτικό (όπως πχ στη Προδοσία η στους Παλιούς καιρούς) που γίνονται ένα”, σημείωνε ο Λευτέρης Βογιατζής για τη πανελλήνια πρώτη του, το 2000.
Η Ρεβέκα μιλάει για μια παλιά σχέση της. Περιγράφει μια συμβολική, σχεδόν τελετουργική χειρονομία βίας που με τη θέληση της ανεχόταν από τον εραστή της. Ο Ντέβλιν ζητά να μάθει για το επάγγελμα, τα χαρακτηριστικά αυτού του εραστή αλλά η Ρεβέκα, διανύοντας τις δικές της νοερές διαδρομές, περιορίζεται σε αποκομμένες λεπτομέρειες, σπαράγματα γεγονότων, εικόνων, βιωμάτων, που μπορεί να τα έζησε, μπορεί και όχι. Το πρόσωπο του εραστή από το παρελθόν γίνεται μέσα σ’ αυτό το ελάχιστο έργο -των ουσιαστικά χιλίων λέξεων κατά την Τζένη Μαστοράκη που μετάγγισε μοναδικά στη γλώσσα μας την υποδόρια πολυπλοκότητα του Πιντερικού λόγου- ο συνηθισμένος τρίτος πόλος του συγγραφέα. Μέσω της συνεχούς αναφοράς τους σ’ αυτόν..”ο ιδιωτικός χώρος της Ρεβέκας και του Ντέβλιν σιγά- σιγά μεγαλώνει σαν να ανοίγουν πόρτες, παράθυρα, τοίχοι…ένας εφιαλτικός κόσμος βιαιοπραγιών, καταστροφής κι εκμετάλλευσης εισχωρεί στο δωμάτιο με μόνο μέσο τη γλώσσα. Ο Πίντερ λειτουργεί, πίστευε ο Βογιατζής, με μικρά, λεκτικά σοκ… Βλέπουμε τη Ρεβέκα να απορροφάται σταδιακά από αυτές τις αγριότητες… να γίνεται κατά κάποιο τρόπο μέρος της συλλογικής μνήμης που δεν πρέπει να σβήσει”… όμως συνήθως, όπως καταγγέλλει ο Πίντερ σ’ αυτή τη κρυπτογραφημένη παραβολή, η αδιάφορη Δύση αποδέχεται τη βία και στη καθημερινότητά της, υπακούει σ’ εκείνον που την ασκεί, εθελοτυφλεί μπρος στο αυταπόδεικτα φρικαλέο.
Σίγουρα για έναν νέο σκηνοθέτη όπως ο Καραντζάς, η πρόκληση να ασχοληθεί με το ερμητικότερο ίσως έργο της Πιντερικής δραματουργίας ήταν διπλή, μετά από την αποκαλυπτικής σαφήνειας και πυκνότητας παράσταση του Βογιατζή με την Πιττακή, 15 χρόνια πριν. Ακολούθησε τα βήματα της πρώτης διδασκαλίας του έργου δίχως ωστόσο να μπορέσει να διεισδύσει κάτω από την επιφανειακή τέφρα της πεζότητας και του φαινομενικού ρεαλισμού στο “ηφαιστειώδες ενεργειακό στοιχείο”, που καθιστά τις λέξεις και τις σιωπές διάπυρες και απειλητικές.
Ο χώρος (Ιωάννα Τσάμη) ορίζεται από λευκή άμμο θαλάσσης αντί δαπέδου, με αμμόφυτα εδώ κι εκεί κι έξι στρογγυλά φωτιστικά (Αλέκος Αναστασίου) προτιμώντας την απροσδιοριστία από μια έστω μίνιμαλ ρεαλιστική ατμόσφαιρα που ορίζει ο συγγραφέας.
Η παράσταση αρχίζει και τελειώνει με την Ρεβέκα καθισμένη σε πολυθρόνα εσωτερικού χώρου στα δεξιά, με κομψό φόρεμα (Ιωάννα Τσάμη) και πέδιλα που βγάζει αργότερα και μένει ξυπόλυτη. Ο Ντέβλιν, ντυμένος ουδέτερα, όρθιος και ακίνητος, αριστερά. Την προσπερνάει αργότερα μόνο για να πάει στο έπιπλο- μπαρ, στην ίδια ευθεία, πίσω της. Οι κυκλικές “διαδρομές” του Βογιατζή γύρω από την Πιττακή έχουν γίνει ευθείες διαδρομές με οξείες γωνίες του Λούλη απέναντι στη Σαουλίδου. Η αρχική σιωπή του Ντέβλιν κοιτάζοντας τη Ρεβέκα κρατάει πάνω από πέντε λεπτά. Όσα όμως κι αν “αφηγείται” σ’ αυτόν τον τεράστια διεσταλμένο σκηνικά χρόνο, είναι πολύ νωρίς για να οδηγήσουν τον θεατή στην απόπειρα έστω, αποκρυπτογράφησης τους. Πριν καν αρχίσει λοιπόν το έργο υπάρχει ένα ρήγμα στο ενδιαφέρον.
Ο Χρήστος Λούλης επιστρατεύει ταλέντο, πείρα και τεχνική για να ξεπεράσει την άβυσσο που χωρίζει τις λέξεις από τη γόμωση τους, τη βεβαιότητα της αστικής ασφάλειας από τη συνορεύουσα φρίκη. Δεν το πετυχαίνει πάντα, προσηλωμένος όντας στην εκτέλεση μιας παρτιτούρας και δίχως ίχνος ερωτισμού, έστω παραπλανητικού. Η Εύη Σαουλίδου, σε πιο ευνοϊκή υποκριτικά θέση, αποφλοιώνει πηγαία, εσωτερικά τον πολυεπίπεδο ρόλο της αποκαλύπτοντας οδυνηρά πισωγυρίσματα μεταξύ προσωπικού και συλλογικού ζόφου.
Παράσταση ακριβείας πάνω σε κρημνώδες έργο . Οι χημικές αντιδράσεις όχι πάντα παρούσες. Να φταίνε οι καταλύτες;

41 thoughts on “«Τέφρα και Σκιά» του Χάρολντ Πίντερ στο θέατρο Ροές, 2015

  1. Παράθεμα: ข่าวบอล
  2. Παράθεμα: เว็บตรง bk8
  3. Παράθεμα: lsm99live
  4. Παράθεμα: ข่าวกีฬา
  5. Παράθεμα: เกมไพ่
  6. Παράθεμα: Yoga
  7. Παράθεμα: mushroom chocolate bar reddit
  8. Παράθεμα: post read
  9. Παράθεμα: namo333
  10. Παράθεμα: ชอบหีสวย.com
  11. Παράθεμα: โคมไฟ
  12. Παράθεμα: https://dongythaytoan.org
  13. Παράθεμα: steenslagfolie
  14. Παράθεμα: Curriculum
  15. Παράθεμα: visit website
  16. Παράθεμα: rca77
  17. Παράθεμα: lazywin888
  18. Παράθεμα: fenix168
  19. Παράθεμα: sagame
  20. Παράθεμα: Onion Hosting
  21. Παράθεμα: Download MP3 Songs
  22. Παράθεμα: SHOPEE สล็อต
  23. Παράθεμα: free tokens
  24. Παράθεμα: เค้กด่วน
  25. Παράθεμα: barber prahran
  26. Παράθεμα: chat online

Comments are closed.